نگاهی به مطالب سال های گذشته میمه ای ها (ویرایش جدید)

                                    به نام خداوند جان وخرد

پیشگفتار: بحث اتحاد منطقه ای، توسعه و پیشرفت میمه  بارها با تعدیل مطلب و اضافات گوناگون، درهمین وبلاگ منتشر شده است. متن ذیل نگرشی نو به موضوع است.  باتشکر: وطن خواه

حکایت اول: اتحاد میمه با وزوان!؟

درگذشته دور، شهر ميمه منطقه اي حاصلخيز و دركنار روستاي جوشقان و مناطق تابعه آن به عنوان يك بلوك حكومتي واحد شناخته مي شد. بعد از گذشت چندین سال ، ميمه از نظركثرت جمعيت و وسعت زمين به شرایطی رسید که حرفي براي گفتن داشت. درنتیجه ، در دوران پهلوي ها پروژه مستقل شدن کلید خورد و سرانجام  درزمان پهلوی دوم، جمعي از بزرگان و خوانین میمه با بیان اینکه میمه استانداردهای لازمه رابرای شهر شدن دارد، میمه را از جوشقان ونهایتا از سيطره حكومتي كاشان جدا کردند. (اين قضيه داستاني دارد كه ازحوصله بحث ماخارج است)

انصافا شهر ميمه در سال های بعد از استقلال به سرعت از نظر اداري و تشكيلاتي پیشرفت کرد و باتلاش و همت بزرگان و پشتوانه مردم به بخش تبدیل شداما بعدهاشاهين شهر درجوار اصفهان با جمعیت بیشتر روبه آبادانی نهاد و منطقه میمه روبه زوال!

شاهين شهربا عنايت مسئولان عليرغم ناهمگوني بسيار زياد در زبان و قوميت ها ي ساكن ، فربه تر شد و جالب آنکه  درآن سو، بزرگان ميمه ، وزوان ، ازان ، ونداده درگير مسائل بدوي قومي خود بودند. جوشقانی ها هم که زیر سلطه کاشانی ها و قمصری ها بودند. این روند سالها ادامه داشته است . حتما دیده اید که بارها افرادی از دوشهر میمه و وزوان بر سر موضوع اینکه میمه بزرگ تر است یا وزوان و اینکه قنات میمه قدیمی تر است یا قنات وزوان قلم فرسایی کرده اند و به دیدگاه افراد مطلع و دلسوز نیز توجهی نمی کنند و بیشتر دوست دارند به ضرب زور تحلیل کنند. حتی هیچ مفسر و کارشناسی از کارسترگ بزرگ مردانی که هردوقنات راازدل کرکس بیرون اورده اند تجلیل نمی کند و فقط گفتارآنها همیشه حول حاشیه ها چرخیده است.

همین حاشیه ها،کم کم مسیردوبانده اتحاد میان دوشهر رابه یک مسیر پراز سنگلاخ تبدیل کرد. همچنین پارازیت های افراد یکسویه نگر موجب شد تکصداهایی هم که برای اتحاد  میمه و وزوان شنیده می شد، دیگر شنیده نشود.

به هر ترتیب بعدها میمه و برخوار صاحب تشکیلات فرمانداری شدند که بحث دراین خصوص هم اطاله وقت است. جالب اینکه برخواری ها هم  به این پیوندنامیمون خرسند نبودند و راه خود را جدا کردند. حال چند صباحی است میمه درجوار شاهین شهر جاخوش کرده است!

اینهم نقشه ایرنا از منطقه (نشانی از منطقه میمه نیست!)

حکایت دوم: اتحاد میمه با جوشقان

 آذر ماه ۱۳۸۵ در نوشتاری تحت عنوان اتحاد منطقه میمه از لزوم اتحاد شهرهای میمه و جوشقان و یا وزوان نوشتم ، آرزویی که باعث می شود قدرت سیاسی شهرمان زیاد و مردم به حقوق حقه خود برسند. درسال های بعد   نیز راهکارهای برون رفت منطقه از مشکلات مطرح و به بحث توسعه یافتگی منطقه میمه پرداخته شد.  جناب آقای محمدتقی معینیان در چند مقاله به این مهم پرداخت.همچنین جناب آقای شیبانی هم هنگامی که مسئولیت بخشداری میمه رابرعهده داشت (وهم بعد ازآن) بارها در مراوداتی که باایشان داشتم، براتحاد منطقه به ویژه همبستگی میمه باجوشقان که درحقیقت برای ما حکم «مام میهن» دارد ، تاکید کرد. از گوشه و کنار هم  شنیده می شد که بزرگان محترم همسایه جنوبی با این موضوع مخالفند. جالب اینکه اتحاد با میمه را هم برنمی تابند . براساس آمار، نزدیک به ۵۰درصد پرسنل اداری شهر میمه را شهروندان وزوانی تشکیل می دهند  حال چرا مخالفند ؟ تاکنون نفهمیده ایم.

تحلیل مساله:

يكسان سازي ميمه ، وزوان ، ازان و زياد آباد، خسروآباد ، ونداده وبه شکلی جوشقان و کامو، اداره کردن آن ها به صورت ناحيه اي مي تواند قدرت سياسي اين منطقه را زياد كند تابهتر بتواند براي مطالبات خود مانور دهند. البته به این مقال ، شهرهای تازه تاسیس جوشقان و کامو (که زیرسیطره کاشان است!!) و نیز لای بید نوپا راهم باید افزود. در صورت عملي شدن اين طرح ، اين مناطق بااتكابه منابع مالي دولتي و بومي خود به شهري قدرتمند تر از حتي كاشان و شاهین شهر تبديل مي شوند واين به نفع مردم منطقه است و به كينه توزي ها ، حرف ها و ادعاهاي قديمي و پوچ و توخالي كه در عصر اتم هيچ معنايي ندارد ، نيز خاتمه داده مي شود.

به نظر می رسد هم اكنون مساله "انفكاك ميمه از مجموعه شاهين شهر و انضمام شهر جوشقان و کامو و روستاهاي تابعه به آن" و گرفتن فرمانداری که درسالهای قبل درهمین وبلاگ فقط به عنوان یک طرح و ایده مطرح گردید، وارد فاز نهایی و جدی خود شده است و این تلاش مسئولان محلی واقعا ستودنی است و باید به آنها دست مریزاد گفت. اتحاد میمه و جوشقان بدون شک ایده ای کارشناسی شده است که افرادمختلفی درچند سال گذشته به آن پرداخته اند .از مسئولان محلی شورا و بخشداری گرفته تا نخبگان سیاسی و علمی منطقه و البته تریبون فعالی به نام  وبلاگ!!(منظور همه دوستانی است که بدور ازغرض ورزی ها به دنبال اتحاد منطقه و پیشرفت شهرشان بودند)

نگاهی به قابليت هاي منطقه :

1- توانمندي علمي ساكنان منطقه ميمه ( ميمه ، وزوان ، ونداده ، زياد آباد، حسن رباط ، لاي بيد ، لوشاب ،جوشقان ،كامو، ازان ،چوگان ، خسروآبادعلي آباد، موته، سعيدآباد وكلوخ... )

2- حاصلخيزي نسبي خاك و تنوع محصولات سردسيري

3- داشتن منابع آبي مطلوب اگر حتي شاخه كوهرنگ را به حساب نياوريم .

4- وجود منابع كاني و معادن غني در منطقه

5- داشتن خطوط ارتباطي فوق العاده - شوسه، آسفالته، راه آهن درآينده و قرارگرفتن در حدفاصل دو استان پيشرفته كشور( تهران و اصفهان)

6- داشتن محدوده براي پيشرفت جمعيتي و ساخت و سازجديد

7 - درمعرض بلاياي طبيعي قرار نداشتن ( فاقد گسل است)

8- وجود مراكز علمي دانشگاه آزاد اسلامي، غیرانتفاعی  و پيام نور درميمه ،جوشقان و  وزوان

9- داشتن اماكن گردشگري و زیارتی

10 - داشتن علقه هاي ناسيوناليستي براساس گويش و تاحدودي نژاد مشترك

۱۲- و نیروهای آزموده،ِ فعال و متخصص 

و..........

کلام آخر:

 دوستی برایم نوشته بود: فکر می کردم دور از جان شما میمه در حال احتضار است ولی مثل اینکه سالهاست که مرده...

امیدوارم مردم و مسئولین شهرهای میمه -جوشقان وکامو- وزوان و لایبید و روستاهای ... با درایت و تدبیر، از فرصت پیش آمده برای منطقه استفاده کنند و گزینه فرمانداری میمه را مدنظر قرار دهند وبا دیدی منطقی، پیشرفت شهر و روستای خود را فارغ از هر رقابتی منفی،  فقط درسایه اتحاد محقق سازند.

اکنون نویدهایی از اتحاد شنیده می شود. از سال های گذشته درس بگیریم : اتحاد عامل پیشرفت است و اختلاف عامل انحطاط

درهمین رابطه بخوانید...